Liquiditeitsproblemen: is een faillissement altijd de oplossing?

In de huidige economische tijd komen steeds meer ondernemers in financiële problemen te verkeren. Vaak ziet men geen uitweg meer en wordt (uiteindelijk en noodgedwongen) het eigen faillissement aangevraagd. Maar is dat in een dergelijke situatie wel de enige en meest verstandige oplossing?

Naast het aanvragen van het eigen faillissement zou ook gedacht kunnen worden aan de mogelijkheid van het aanbieden van een crediteurenakkoord. Het buitengerechtelijk crediteurenakkoord houdt in dat de schuldenaar in overleg treedt met alle crediteuren om de schulden van de onderneming buiten een gerechtelijke procedure om, te saneren. In de regel zal een dergelijk akkoord inhouden dat alle crediteuren slechts een bepaald percentage van hun oorspronkelijke vordering voldaan krijgen en kwijting verlenen voor het restant. Een dergelijke uitkering zal dan wel een ‘beter’ vooruitzicht dienen te zijn voor de crediteuren dan zij kunnen verwachten bij een faillissementsscenario. Daarnaast is in de rechtspraak bepaald dat bij het buitengerechtelijk crediteurenakkoord (i) de schuldenaar volledig inzicht dient te geven in zijn financiële situatie, (ii) de schuldenaar wordt bijgestaan door een (onafhankelijke) deskundige, (iii) aannemelijk wordt gemaakt dat een faillissement zonder akkoord niet te voorkomen is, (iv) het aangeboden akkoord het maximaal haalbare is en (v) (vergelijkbare) crediteuren gelijk worden behandeld.

Het belangrijkste kenmerk van een dergelijk akkoord is dat er geen rechter aan te pas komt die het akkoord verbindend verklaard (ook ten opzichte van de onwillende minderheid). In geval van een buitengerechtelijke sanering zullen álle crediteuren moeten instemmen met het gedane voorstel. Indien een enkele crediteur zijn instemming weigert, betekent dit in de praktijk dat het akkoord zal mislukken. Uitsluitend in heel bijzondere situaties kan de medewerking van een (enkele) crediteur in rechte worden afgedwongen, mits in ieder geval aan de eerdergenoemde vereisten wordt voldaan en een overgrote meerderheid van crediteuren het aangeboden akkoord aanvaardt.

Vanzelfsprekend zal de schuldenaar wel de benodigde financiële middelen beschikbaar moeten hebben om een akkoord te financieren, of een derde bereid moeten vinden om dit beschikbaar te stellen. Het voordeel van een dergelijk minnelijk akkoord is dat het, na instemming van alle crediteuren, in relatief korte tijd kan worden gerealiseerd en een faillissement daarmee kan worden voorkomen.

Voor vragen kunt u terecht bij onze specialisten op het gebied van faillissementsrecht en insolventierecht.