Databankenrecht

Een databank is volgens de wet een verzameling van werken, gegevens, of andere zelfstandige elementen die volgens een bepaalde systematiek of methodiek geordend zijn. Een databank kan bijvoorbeeld bestaan uit een verzameling van muziekbestanden, foto’s of software.

Het databankenrecht beschermt tegen het opvragen en hergebruiken van een groot deel van de gegevens uit een databank.

Databankenwet

Het databankenrecht is een op zichzelf staand recht en is, vanuit richtlijnen van de Europese Commissie, in Nederland geïmplementeerd in de zogenaamde Databankenwet.

Databanken zijn ook opgenomen in de Auteurswet en daarom kunnen databanken in sommige zowel  beschermd worden op grond van de Databankenwet als op grond van de Auteurswet.

Om in aanmerking te kunnen komen voor bescherming op grond van de Databankenwet moet een databank voldoen aan bepaalde eisen. Het moet gaan om: (i) een verzameling van werken, gegevens of andere zelfstandige elementen, die (ii) geordend zijn volgens een bepaald systeem of methode en (iii) die afzonderlijk met elektronische middelen of anderszins toegankelijk zijn en (iv) waarvan de verkrijging, de controle of presentatie van de inhoud qua hoeveelheid gegevens of kwaliteit van de gegevens getuigt van een substantiële investering daarin.

Deze substantiële investering hoeft helemaal financieel van aard te zijn. Ook de besteedde tijd aan het verzamelen van de gegevens kan onderdeel zijn van zo’n substantiële investering.

Wie krijgt het databankenrecht?

Het databankenrecht komt toe aan de producent van de databank. De producent is degene die het risico draagt van de substantiële investering in de databank. Het databankenrecht ontstaat van rechtswege, dat wil zeggen dat het recht automatisch ontstaat op het moment dat de databank gecreëerd is.

De producent heeft vervolgens het alleenrecht om de inhoud van de databank op te vragen en/of te hergebruiken. Een producent kan zich dan ook verzetten tegen iedereen die de inhoud of een substantieel deel van zijn databank opvraagt. Ook is het voor een producent mogelijk om zich te verzetten tegen iedereen die herhaaldelijk niet-substantiële delen uit een databank opvraagt, om zo te voorkomen dat iemand met die gegevens de databank kan namaken.

Looptijd databankenrecht

Het databankenrecht geldt 15 jaar en na iedere substantiële investering wordt deze periode weer met 15 jaar verlengd. Als er dus telkens nieuwe versies van een databank worden gecreëerd – het moet hier wel gaan om een blijvende verandering – kunnen deze nieuwe versies telkens weer 15 jaar bescherming verkrijgen. Een databank kan dus in sommige gevallen erg lang bescherming krijgen als telkens nieuwe substantiële investeringen worden gedaan.

Juridisch advies bij databankenrecht-kwesties

Of een databank beschermd wordt en zo ja, op grond van welke wet, is niet altijd zo eenvoudig te bepalen. De Auteurswet en de Databankenwet geven ieder verschillende vormen van bescherming en verschillende manieren waarop een eigenaar van een databank zijn rechten kan uitoefenen.

Onze gespecialiseerde advocaten kunnen helpen bij de uitoefening van deze rechten en daarmee verband houdende zaken, zoals bijvoorbeeld het opstellen van licentieovereenkomsten waarbij gebruiksrechten op een databank aan derden kunnen worden verkocht.

Neem contact met ons op